12 Mayıs 2013 Pazar

Anneler Günü üzerine


Anneler günü için karaladıklarım..




ZÜLFÜ YARE DOKUNMAYALIM..

Anneler günü ; özel olarak kutlanmayı en çok hak edenlerin günüdür ve eğer bir gün özel olacaksa bu annelerin günü olmalıdır. Ama hepsinden önce kapitalizmin mal satmak için bu kez de anneleri kullandığı gündür (kutlanmasından degil kullanılmasından utanıyorum). Annesizlere nispet yaparcasına kutlanmasından da rahatsız olduğum gündür. Bunu annesinden uzakta olan biri olarak bile iliklerime kadar hissedebilmişken yokluğunu hayal bile edemiyorum. Ve bugün kimilerinin hayatının en olmaz olasıca ilklerinden birisi. İlk annesiz anneler günü. Ve o  annesizlerin sesinin çatal çatal çıktığı, burunlarının direğinin sızladığı boğazların düğüm düğüm olduğu gündür. Bir annesiz çocuk belki 14  yaşında... Belki televizyon da anneler günü reklamları görüp odasına kaçmaktır onun için bugün




 belki de 44 ünde olup onu özlem ve rahmetle anmaktır. Bugün sadece annesiz evlatların buruk günü degil. Bazı annelerin de anneler günsüz anneler günü. O bazı anneler cumartesiye adamış kendilerini. O gün cumartesi anneleri çiçek,hediye değil, çocuklarının mezarını istiyor,bekliyor...


Hatırlayan var mı  bu fotoğrafı ? Türkiye bu fotoğrafla bir kaç günlügüne tanıdı bu kadını,anayı..





  Berfo analar  acaba nasıl kutluyor bu günü ?



Durup bir kez daha düşünüyorum hepsini. Anne lafını her duyduğunda boğazı düğümlenen insanları, annesini hiç tanımamış küçük çocukları, anneler gününü kutlayacak evlatları olmayan anneleri... Bugüne katılan bir anlam yada doğrusu 'anlam kaybı' ise kimi çocukların annesiyle, kimi annelerin çocuklarıyla  mezarlıkta buluşacağı gün oluşudur(Reyhanlı).




Sözün özü ,hazır tüketimle günü tüketmek yerine çocukken yaptıgımız gibi belki bir papatyayla, bir demet çiçekle belki de ağzımızı yanaklarına yapıştırırcasına öpmek aşırı kabartmaktan , bir gerçegi sanallarla sevmekten evladır.

Mazlumların gözlerine sokmamak dilegiyle, kutsallarımızı metalaştırmamak dilegiyle
Kutlu olsun.



Ne tende cân ile sensiz ümîd-i sıhhât olur.
Ne cân bedende gâm-ı firkatûnle rahat olur.


Nefi

 MEHMET GÜLİ AYTAR